Hij komt, hij komt!

Guanajuato maakt zich klaar voor de komst van Gods belangrijkste kind.  Tussen 23 en 26 maart zal Paus Benedictus XVI Herr Ratzinger een bezoek brengen aan de stad. Op de planning staat een bezichtiging van het dertig meter hoge beeld van Jezus Christus (ik ging hem al eens voor en  voel me niet minder gezegend na die spontane bedevaart), een aantal zakelijke missen en wellicht een tour in zijn kekke pausmobiel. Er worden zo’n 500.000 volgelingen verwacht en Guanajuato verandert in een vesting. Het leger  staat paraat om de veiligheid van de ouwe trekdoos te waarborgen (van hem wel, inderdaad). Hoteleigenaars vertienvoudigen de prijzen. Straten worden nog eens extra gekuist. Posters verklappen toekomstige visite. Enfin. De stad wordt er niet lelijker op,  om het maar van de zonnige kant te bekijken. Mexicanen zijn behoorlijk gelovig en kijken reikhalzend uit naar een hysterische mensenmassa. Toch heb ik ook een aantal personen getroffen die er anders over denkt.  Zo vlucht Peter ‘ik heb geen vaderland’ de stad uit omdat hij ooit een belofte heeft afgelegd nooit in dezelfde stad te zijn als de paus (NB. eerder vluchtte hij uit de VS omdat het leger hem naar Vietnam wilde sturen). Oh ja: de vermoedelijke verblijfplaats van de pontifex maximus bevindt  zich op loopafstand van mijn huis en in de voormalige presidentswoning zal de Duitser zich prima op zijn gemak voelen. Mijn goede vriend, buurman en persoonlijke stadsgids David wees me namelijk op een klein architectonisch detail dat voor deze genodigde moet voelen als een terugkeer naar die Heimat.

Muziek waar je van moet houden

Oftewel kutmuziek. Weten ze wel raad mee hier in Mexico. Natuurlijk zijn er geinige mariachis, bandas en wordt er ook veel geluisterd naar artiesten die wel een hoge noot halen, of naar mainstream Amerikaanse en Europese hits. Leuker is het echter om te letten op de Francés Alemán en los tres Jotas van het land. Die hoor je namelijk ook regelmatig voorbijkomen en in kroegen met de betere openingstijden (tussen 05:00 en 12:00 ’s ochtends, bijvoorbeeld) staat hun laatste elpee (!) op repeat. Misschien moet je er van leren houden, misschien moet je gewoon denken aan een willekeurige wedstrijddag op de Kwakkenberg (‘CF los aves migratorios’, inclusief dames 1 + 2), en blijkt het in principe toch de beste muziek óóit.

Footballculture goes Guanajuato

Dan ben je dus een topper. Luis Aguilar, 20 jaar en woonachtig in het Heerhugowaard van Mexico, gek op voetbal. Jarenlang kwam hij uit voor Atlético estudiantil, tot zijn trainer hem vertelde over de Duitse cultclub Sankt Pauli. Voor de niet-kenners:  Een prachtige club uit Hamburg, vooral geliefd onder politiek links,  homo’s, vrouwen, krakers en criminelen. Geraakt door de historie en de ruime geest van de Duitse vrijbuiters besloten ze om de clubnaam officieel te veranderen en sinds een maand of 6 speelt St. Pauli dus niet alleen in Hamburg, maar ook in de woestijn van midden-Mexico. Detail: geld om officiële shirts te kopen was er niet.  Hierop besloot de student aan de hogeschool van diseño gráfico zelf maar het naaiatelier in te duiken. Het resultaat mag er zijn. Hulde!
Detail 2: Luis vertelde zijn trainer over een vliegende Hollander in Guanajuato, waarop ondergetekende prompt een uitnodiging kreeg voor een rondleiding in Pachuca (Heerhugowaard) en het naastgelegen, mooie, Hidalgo. Een testtraining zal er wel niet inzitten; het Mexicaanse St. Pauli speelt 1 klasse onder betaald voetbal.

'We zullen het nooit, nooit vergeten.'

Aldus de gevleugelde uitspraak van Rinus Michels over de invasie van het oranjelegioen en het behalen van het Europees kampioenschap in 1988.
Hier in Mexico zijn ze een andere, minder feestelijke, inval nog lang niet vergeten. De 'conquista' van de Spanjaarden lijkt namelijk nog steeds gevoelig te liggen. Bijna alle Europeanen worden hier in het hostel vriendelijk onthaald, maar voor Spanjaarden lijkt dat anders te liggen: 'Het zijn arrogante mensen, eisen van alles en zeggen nooit alstublieft. Ze denken nog steeds dat ze boven ons staan,' zo meent de (zeer vriendelijke) eigenaar van het hostel.
En toen ik bij een potentiële huisbaas naar een appartement ging kijken en over Mexico Stad zei dat ik, vanuit het vliegtuig, nog nooit zo'n imposante stad had gezien, antwoordde hij: 'Tja, dat zei Hernán Cortés ook toen hij met zijn troepen op de berg uitkeek over een wereldrijk.'

Guanajuato met een zachte g

Guanajuato! Het Nijmegen van Mexico. Waarom? 140.000 inwoners waarvan 30.000 studenten. Levendig, nooit saai. Nou ja, dan houdt de vergelijking ook wel op. Een bruisende stad in de bergen van midden-Mexico. Ik plaats de komende tijd korte berichten die een indruk geven van het leven in Mexico. Bijvoorbeeld door te melden dat de huisbazen hier huisjesmelkers zijn en dat studenten zonder probleem een kamertje van 12 M2 huren en die nog delen ook. À €50,-... dat dan weer wel. Hasta la próxima, tot de volgende (knoop)!