Mexicaanse bruiloft

Trouwen in Mexico draait in principe om hetzelfde kunstje als in Nederland, hoewel...:

Iedereen geeft elkaar eerst het jawoord accepteert eeuwige trouw voor de kerk. Dit is niet heel verwonderlijk aangezien Mexico, na Brazilië, de meeste volgelingen van paus Franciscus ter wereld kent. De kerkelijke inzegening voor de bruiloft die ik mocht bijwonen liet ik trouwens schieten, omdat ik ooit de mis voor een diploma-uitreiking uitzat en me toen wel duidelijk is geworden dat ik teveel zonden op mijn geweten heb om überhaupt mee te mogen zingen.  Een paar toppers van de toenmalig pastoor van dienst, die zich met wat rake oneliners richtte tot de afgestudeerden en nou niet bepaald uitnodigde tot een gezamenlijke communie, wil ik jullie niet onthouden: 'Als je niet iedere zondag naar de kerk bent geweest, wat doe je hier nu dan?' 'Wie abortus heeft laten plegen, na vrijwillige óf gedwongen sex, verdient het niet om hier te zijn'. 'Sex tussen personen van hetzelfde geslacht is ziek en een hoofdzonde, eenieder die zich hieraan schuldig heeft gemaakt moet nu de dienst verlaten'.

Enfin. Proost. Overigens verliet niemand de zaal na de oproep van mijnheer pastoor, maar er ontstonden ook geen lange wachtrijen voor het consumeren van de hostie. Na afloop waren alle Mexicanen jonger dan 60 van mening dat de geestelijke zijn boekje te buiten was gegaan en dat hij 'wel heel chagrijnig was'. Volgens hen omdat, geheel volgens de nationale sporttraditie, zo'n 75 % van de aanwezigen te laat binnenkwam en door zijn preek heen had gesproken.

Terug naar de trouwerij. Wanneer het kersverse echtpaar na de mis kiest voor een feestelijk gala, dan is dat vooral een symbolisch gebeuren: hoe meer genodigden, hoe belangrijker de familie. Hoe groter en duurder het feest, hoe meer respect voor de ouders van de tortelduifjes. Treurig voor de gevierden, fijn voor de genodigden. Een enkele keer kiest een familie voor een wat minder gepeperde bijeenkomst in de middag en is het geheel niet zo protserig, maar mij is verteld dat het gala waar Nataly en ik acte de présence gaven redelijk normaal was voor een familie uit de Mexicaanse middenklasse. Geld of geen geld, dinero voor een partijtje wordt altijd wel gevonden.

Tijdens een lange zit die normaal gesproken tussen 21:00 en 04:00 (of later duurt), wordt iedereen in een kitscherige zaal verzorgd en rennen obers voor een hongerloontje (ze leven van de fooi die je na afloop achterlaat) af en aan om tequila of whiskey bij te schenken. Andere drank is er niet, of het moeten de mixdrankjes (cola/ fanta of water) zijn. Zuipen dus, met een hoofdletter, want die tequila hakt er in en het feest duurt lang.

Als gast krijg je een vaste tafel toegewezen wat in de meeste landen tot saaie toestanden zou leiden, zo niet in Mexico. Al tijdens de maaltijd (drie eenvoudige gangetjes, maar dan wel voor 300 man) zorgen mariachi's voor Mexicaanse euforie. Wanneer het gezelschap vertrekt (meestal wordt zo'n groep van zo'n 10 muzikanten voor een uurtje ingehuurd à 250 euro) en de waardeloze dj of bijzonder slechte bruiloftsband begint te spelen, wordt er direct gedanst. Eigenlijk houdt dat niet op omdat iedereen voor zichzelf bepaalt op welk nummer er wel of niet gedanst gaat worden. Soms dansen opa's en oma's, soms danst de jeugd, meestal danst iedereen. Bij onbekende deuntjes waarbij iedereen vragend om zich heen krijgt doet deze het goed: 'kutmuziek, tijd voor tequila'.

Tussendoor slentert het echtpaar nog langs de tafels om de bruidsschat te verzamelen en de gasten te bedanken. Vrouwen gooien biljetten in een vaasje van de bruid, mannen plakken geld op het overhemd van de bruidegom en schrijven er een wens op. Omdat ik nog geen peso op zak had moest ik mezelf eruit redden met een symbolische donatie van een euro, 'om aan te geven dat ik van ver kom en ontzettend blij en dankbaar ben dat ik aanwezig mag zijn'. Dus.


En oh ja; op een niet door mij herinnerd tijdstip werd er nog een boeketje geworpen door de bruid, waarna ook de bruidegom een stuk panty van zijn kersverse echtgenote naar de (duwende) mannelijke gasten gooide, zodat ook voor een van hen een fijn feestje in het verschiet ligt...